مطالب زناشویی و معرفی محصولات زناشویی اصل

نوشته شده توسط LINDSEY METRUS
 به روز شده 15 ژوئن 2020
نیکولا لاوتون ، دستیار مدیر روابط تأثیرگذار در Make Up For Ever ، مطمئن نبود که چگونه او به عنوان یک زن فرانسوی در شرکت های آمریکایی پذیرفته می شود ، اما در تمام زندگی دارای سیستم پشتیبانی قوی است. اولین کار را خارج از دانشگاه به چالش بکشید. همه افراد ترنس داستانی مانند Nicola's نخواهند داشت. Hers یکی از پذیرش و حرکت قوی است. اما از طریق موفقیت حرفه ای و زندگی مثبت اجتماعی وی ، او امیدوار است که به دیگران منتقل شود و یا هنوز راه خود را به عنوان یک فرد فرامنطقه پیدا کنند. داستان او ، در زیر.

من هستم. من هستم. من هستم.

طی پنج یا شش سال گذشته ، این حالت من بوده است - در طول سالهای اولیه تحصیل ، وقتی اضطراب تعمیم یافته ، اختلال وسواس و اجباری ، و افسردگی بیش از گذشته از من قوی تر و بلندتر می شد. در سالهای بعد ، من شروع به جمع آوری معمای مبارزه سلامت روانم و ارتباط آن با هویت جنسیتی واقعی خودم کردم. و حتی اکنون ، به عنوان یک زن 24 ساله با یک ترس و حرفه ای در زمینه بازاریابی تأثیرگذار در Make Up For Ever و یک سیستم پشتیبانی قوی (و غیر معمول برای اکثر افراد ترانسفر) از خانواده ، دوستان و همکاران باورنکردنی وجود دارد. در تمام فراز و نشیب های چند سال اخیر ، این مانترا به خاطر من می خواستم با من گیر بیفتد (در ابتدا) زیرا دیگر کسی نبود. اکنون ، یادگیری چگونگی استفاده از آن به عنوان بیانیه ای از عشق رادیکال: من من هستم ، زیرا هیچ کس دیگری به نظر نمی رسد که باشد.

در کودکی رفتم. من "قرار بود" پسر باشم ، بنابراین باید نقش را بازی کنم. در کلاس مهدکودک ، چهره های مربوط به اقدامات برادرم را به کلاس می دزدم ، حتی اگر مخفیانه بزرگترین مجموعه باربی را در تمام نیو انگلستان داشته باشم. من در شهر حومه خود هر ورزشی را بازی کردم.

در 9 سالگی ، زن بودن خودم را پذیرفتم. عطسه کردن به حمام مادرم و استفاده از آرایش او برای من آیینی شده است ، به همین دلیل در آینه غرور او خیره شدم که به خودم فکر می کردم ، به یک دختر نشان می دهم ، اما بدیهی است هرگز به کسی نمی گویم. مبارزات من با هویت جنسیتی از این نقطه به بعد سرچشمه می گرفت و تنها پیچیده تر می شدم که مدت طولانی پسربچه ای را ترسیدم. اکنون نه تنها همه افراد زندگی من از زن بودن خود آگاهی دارند ، بلکه من هم اکنون یک بستر دارم که به صورت علنی و علنی در مورد هویت جنسیت خود صحبت کنم ، به من کمک می کند تا در سفر خودآگاهی و پذیرش خودم افتخار کنم.

هنگامی که من برای اولین بار علناً به عنوان trans ظاهر شدم ، ذكر شد. این آغاز سال ارشد دانشگاه من بود و من 21 ساله گیج و آسیب پذیر بودم. آرایش فرار از مردانگی من بود ، مثل همیشه ، و من سرانجام شجاعت کافی را جزم کردم تا آن را جسورانه و در ملا عام بپوشم. من ساعت ها بعد از لایه به نقاشی روی لایه می گذراندم ، و هر روز صبح شاهد دیدن نوعی از زیبایی عروسک مانند بودم. من به شدت به آرایش خود تکیه کردم تا به درستی دیده شود ، هنری با ارائه هنری که در نهایت برای دیدن دوستان و همکلاسی هایم عادی شد ، دست به کار شدم.

این به من طعم اعتماد به نفس زنانگی من را می داد که قبلاً هرگز ندیده بودم. من هنوز یاد نگرفته ام که چگونه بدون زنگ و سوت های بدنی به زن خود اطمینان داشته باشم. آرایش زره ای بود که من در برابر دنیای بیرون می پوشیدم و از این باور که بدون آن پذیرفته شده ام وحشت داشتم. خانواده و دوستانم از نظر حماسی از انتقال من و بیان جنسیت حمایت می کردند ، اما مرد من این بود که هیچ کس دیگری نباشد.
من فقط کابوس های پیدا کردن شغل بعد از فارغ التحصیلی و سرکوب هویت را داشته ام. من فکر می کنم دنیای شرکت ها مرا قبول می کنند. نمی توانستم اشتباه بیشتری انجام دهم.

Make Up For Ever همواره یک برند گرانقدر به سمت خود بوده است. یکی از اولین پایه هایی که تاکنون خریدم یکی از ما بود و بهترین دوست دخترم را وادار کردم که آن را برای من بخرد زیرا من در 14 سالگی بیش از حد ترسیده و خودآگاه بودم که خودم این کار را انجام دهم. در سال تحصیلات دانشگاهی من ، به یاد دارم که در سپهرا راه می رفتم و دیدم که Andreja Pejić یک برنامه تصویری را برای آغاز سال 2015 بنیاد Ultra HD ما شروع کرد. آندره با این کارزار به عنوان اولین شخص آشکارا متعلق به زمین و لوازم آرایش ، تاریخ را ساخت و او به من و بسیاری دیگر نشان داد که زیبایی در داشتن جسورانه و بی پرده بودن با خودتان وجود دارد. این تأثیر این کمپین بود که زندگی من را برای همیشه تغییر داد. از لحظه ای که به دفتر های Make Up For Ever رفتم ، احساس راحتی کردم. هر بخش در شرکت پر از ذهن خلاق و هنری است. من یک فرصت نادر برای یک فرد ترنس داده شده ام ، جایی که می خواهم هویت خود را به کارهایی که انجام می دهم تزریق کنم. فرصتی برای همکاری با گروهی از افراد که نه تنها مرا قبول دارند بلکه مرا برای کسی که هستم جشن می گیرند. آرایش اکنون کمتر زره پوش است و راهی برای بیان خودم است. همکارانم به هر صورت من را دوست داشتند.

از زمانی که می توانم به خاطر بسپارم ، مکان هایی مانند Make Up For Ever را پیدا کنید. اول (و همیشه) ، این گرمی عشق مادرم بود. پدر و مادرم به من سه خواهر و برادر دادند و من نوع تعهد غیرقابل برگشتی را كه شما به شما معطوف می كنید تقدیم می كنم ، تمام زندگی آنها را برای ساختن ما و نیرومند ساختن كامل می دهم. حضور مادرم پادزهر قدرتمندی بود برای همه نگرانی های من از جوانی و ایمنی هم او و هم عشق پدرم بخش مهمی از هدایت من در دوران نوجوانی بود. حتی در تمام سالهای نوجوانی پرتحرک ، وقتی پدر و مادرم با والدینشان از راه دور و ناهنجار بودند ، برای احساس امنیت باید نیاز به برقراری ارتباط مشخص با مادر و پدرم داشته باشم. وقتی وارد دبیرستان شدم ، احساس آرامش مشابهی در مدرسه دارم که دارای بخش تئاتر است. من در یک دبیرستان كاتولیك همه پسران در بوستون (مكان اعطایی ، و هولناك ترسناك برای دختر ترك تعطیل شده امتحان كردم تا خودش را پیدا كند) حضور یافتم ، اما بالاخره توانستم آنجا شکوفا كنم. جامعه ای که در خیابان پیدا کردم انجمن صنفی درام جان جان دبستان دوباره شعله دختری را که در حال مرگ من بود می بارید و من عاشق او شدم. با کالج دانشگاه ، من دقیقاً می دانستم که برای احساس امنیت و چگونگی جستجوی آن نیاز دارم. من به خاطر فضاهایی که درمورد نژاد ، جنسیت و سایر موضوعات هویتی درمورد بحث در مورد نژاد ، جنسیت و سایر موضوعات هویتی به جوامع عدالت اجتماعی جلب کردم ، چیزی که در حباب حومه شهر نیوانگلند در معرض دیدم قرار گرفتم. سازمان های پردیس مانند Global Outreach و مرکز روز دوروتی به من کمک کردند تا کلماتی را که باید برای خودم یاد بگیرم چگونه به طور مداوم به کسانی که تجربه های مختلفی نسبت به من دارند گوش کنم. موضوع مشترک بین همه مکانهای امن زندگی من توانایی آنها در ایجاد احساس شنیده و درک کاملی است ، حتی اگر در آسیب پذیرترین من برداشته شود. این نوع مکان ها باید برای همه هویت های اقلیت در دسترس باشد.

دو سال کار شده در Make Up For Ever به یکی از پروژه های قدرتمند که تاکنون روی آن کار کرده اید ، پایان یافت ، کمپین #AcceptedAnywhere ما. برای راه اندازی این کمپین ، با موسسه باورنکردنی هتریک مارتین ، سازمانی که منابع ضروری مانند خدمات بهداشتی و درمانی ، برنامه های هنری و فرهنگی ، مشاوره و موارد دیگر را برای جوانان LGBTQIA + مستقر در NYC در محیطی امن ، دوست داشتنی ، فراهم می کند ، همکاری کردیم. پشتیبان و جامعه محور. من و تیم من در راس این پروژه بودیم و من فراتر از این افتخار می کنم که به ساختن یک چیز بسیار قدرتمند کمک کرده ایم. برای رونق همه اینها ، من به اندازه کافی خوش شانس بودم که در تصاویر تصویری برای این برنامه درج شدم - حتی می توانید همین حالا من را در صفحه فرود وب سایت ما ، به همراه لیست کاملی از دستورالعمل های مربوط به شرکت در اینجا پیدا کنید. من هرگز احساس سرخوشی را هنگام دیدن اولین بار از تصویری های انتخاباتی خود فراموش نخواهم کرد - چهره من بیش از آرایشی که برای من استفاده شده است ، دارد. این زیبایی مبارزات ، پشتیبانی و مقاومت را در خود جای داده است.

#AcceptedAnywhere اثبات این است که در کشف و تجلیل از همه جوانب هویت شما ، به ویژه بخش هایی که شما را منحصر به فرد می کند ، قدرت وجود دارد. گرچه به عنوان transgender در نظر گرفته می شوم ، اما من هنوز امتیازات زیادی را در زندگی خود دارم. من به شدت احساس می کنم که این یک امتیاز است و این نه تنها در جامعه LGBTQIA + بلکه در تمام جوامعی است که به طور تاریخی سکوت کرده اند. من فقط می توانم از یک دیدگاه متفاوت در مورد سفر متن صحبت کنم ، به طوری که مبارزه برای نمایندگی متنوع ادامه یابد. با احترام از داستان من و دیگران بی شماری هر روز ، Make Up For Ever به من نشان داده است که این نمایندگی در واقع چه اهمیتی دارد